De uitreiking van een Zeeuws Lintje door omroep Zeeland aan mensen, die hiermee waardering ontvangen voor het vele werk dat zij belangeloos doen.

“Red onze Polders” heeft Kees de Broekert hiervoor aangemeld met deze argumentatie:

Kees is vanaf 2006 zeer in de weer om voor “Red onze Polders” actie te voeren tegen de ontpolderplannen. Hij heeft al vele spandoeken met goede teksten gemaakt en weet velen te activeren en te overtuigen van zijn mening en dat op een goede manier, zonder andersdenkenden te kwetsen..

Er waren 30 aanmeldingen bij omroep Zeeland, Kees is met nog drie personen uitgekozen, waar omroep Zeeland een medaille met lintje kwam brengen.

Kees is één van de vele personen, die zich belangeloos inzet om het ontpolderen te voorkomen. Ook voor al die anderen is de waardering van “Red onze Polders” zeer groot. In gedachten is er ook voor hen deze waardering.

De Natuur haar of zijn gang laten gaan...of zelf de natuur beïnvloeden??
Een interessant gegeven.
De mens heeft gebruik gemaakt van de natuurlijke aanwas van land door de zee, door dat droogkomend gebied extra te beschermen voor het te hoge water. Daar waar dat alsnog overstroomde werd dat verhinderd door op de lage plaatsen "dijken" aan te leggen. Die waren in aanvang slechts "tafelhoog" maar voldoende om bij Storm en Giertij het achterliggend land droog te houden. Natuurlijk werden die dijken steeds wat verhoogd, omdat de zeespiegel ook ten opzichte van het land steeds hoger kwam. Vóór die dijken ontstond dan weer op natuurlijke wijze door aanslibbing opnieuw "land".
Als door oorlogsgeweld in Zeeuwsch-Vlaanderen dat land niet grotendeels onder water was gezet, men de Schelde niet had uitgediept, was in die natuurlijke Delta overal zoveel aangeslibd dat er van moderne scheepvaart geen sprake meer was geweest. De Westerschelde wasceen bescheiden uitwateringsrivier geworden onder invloed van de getijden.
Dit vooraf aan het artikel waar U naar verwezen wordt. Zie de link hier onder.

Hoe_de_natuur_invulling_geeft_aan_de_delta_1.pdf

Wij lazen voor U in de PZC:

DEN HAAG - De provincie Zeeland mag doorgaan met de aanleg van schorren en slikken door ter hoogte van Oost-Zeeuws-Vlaanderen strekdammen aan te leggen en bestaande te verhogen.
De Vogelbescherming was daar tegen en heeft bezwaar gemaakt bij de Raad van State. Maar die heeft de bezwaren woensdag ongegrond verklaard.
Door strekdammen aan te leggen wil de provincie voorkomen dat naast de Hedwigepolder ook andere polders moeten worden opgeofferd om meer natuur aan te leggen. Aanvankelijk keek de provincie naar ontpoldering. Daarvoor waren vijf polders in beeld: de Eendragt- en de Hellegatpolder in Zeeuws-Vlaanderen en de Everinge-, Van Hattum- en Zuidpolder op Zuid-Beveland.
egenstand.
Maar dat plan stuitte op tegenstand bij de boeren in deze polders. De provincie bedacht een list en kwam met het plan om buitendijkse natuur aan te leggen. De Vogelbescherming vindt dat geen natuurherstel, maar zoiets als tuinieren in de Westerschelde. Alleen met ontpolderingen komt de natuur er bovenop, aldus Vogelbescherming. De Raad van State heeft haar in het ongelijk gesteld.

http://www.pzc.nl/regio/zeeuws-nieuws/provincie-zeeland-mag-doorgaan-met-aanleg-schorren-en-slikken-in-westerschelde-1.4757958

Schelde-symposium 'leren van de uitvoering' was een gemiste kans.

Op de website van www.ikmaakmezorgen.nl   staat de analyse van de webredacteur, dat als volgt begint:

Zierikzee, 28 november 2014.
In de Darwinzaal, onder het geraamte van een gigantische baardwalvis, van de fraaie Zoo Antwerpen werd op 20 november het Schelde symposium van 2014 gehouden. De agenda was zeer teleurstellend, terwijl er zo veel nieuw onderzoek afgerond is dat gepresenteerd had kunnen worden.
Lees ook het verslag van de Vlaams Nederlandse Schelde Commissie (VNSC).
Waarom worden de belangrijke onderwerpen op dit symposium gemeden? 
Ga naar : www.ikmaakmezorgen.nl  om verder te lezen.

Ook het vorige artikel op die website  het Doek valt voor de Hedwige, leert ons dat er geen duurzaam natuurherstel in de polder komt. De Hedwigepolder slibt in 20 jaar vol.
Ga naar :  http://www.ikmaakmezorgen.nl/paginas/IMMZ_artikelen/Doek-valt-voor-Hedwige.html 

Leesook: Katholiek_Nieuwsblad_21_nov._2014___pag._7___i.v.m._ontpoldering.pdf

UIT DE MEDIA, DAGBLAD DE STEM door Romain van Damme .

Ze zijn nog lang niet van ons af!’ De strijd lijkt gestreden.
De Hewdwigepolder gaat straks kopje onder.
Zeg dat niet tegen Magda de Feijter. 
DIEPGANG
Het zijn spannende weken voor de tegenstanders van ontpolde­ren. De Raad van State buigt zich de komende tijd over de aange­reikte bezwaren van onder ande­re Red Onze Polders. Nog altijd gelooft de groep dat de Hedwige­polder te redden is. Weliswaar heeft de politiek bij wijze van spreken de kraan al open gezet, dat wil niet zeg­gen dat alle hoop weggespoeld is.
„O nee”, zegt Magda de Feijter van Red Onze Polders. Aan de boorden van de Westerschelde, waar ze in de Eendragtpolder al veertig jaar woont, heeft Magda de Feijter nog niets van haar strijdbaarheid ingeleverd.  Ze zijn nog lang niet van ons af. O nee!
Je doet het natuurlijk niet alleen. Maar je bent wel het gezicht van Red Onze Polders.
„ Bij een tweede hoorzitting in het Scheldetheater werd er ge­zegd: er moet ook een persoonlijk verhaal verteld worden.
Dat heb ik gedaan. Kennelijk maakte dat indruk. Omroep Zeeland kwam langs en zo rolt dat verder.”
Zijn jullie al die jaren serieus geno­men? Door de politiek bijvoorbeeld.
Dat vind ik wel. Dat er niet altijd goed geluisterd is en wordt, is iets anders. Neem onze vrees voor ver­zilting, dat komt af en toe voorbij. Daar is veel te weinig oog voor.Pas over twintig jaar merk je daar wat van en dan wordt er gezegd: bewijs maar eens dat het door die ontpoldering komt.”
Waar stoor je je het meest aan?
„ Aan de groene professoren die van alles roepen en daar wordt wél naar geluisterd. Want dat is het juiste evangelie. Aan de haven­baronnen van Antwerpen die zeg­gen dat het verdrag van 1839 nage­komen moet worden en daarmee uit. Dat er daardoor polders verlo­ren gaan, maakt hen niets uit.”
En de provinciale politiek?
„Nou ja, wat moet ik daar van zeg­gen? De provincie krijgt uit Den Haag geld voor de verbreding van Tractaatweg, de Sloeweg. Daar moet natuurlijk wel wat tegen­over staan. Dat hebben verschil­lende statenleden ook gezegd.”
Je bent er al jaren mee bezig. Wat doet dat met je?
„ Je begint er aan, maar je moet nog van alles leren. Brieven schrij­ven. Juristen inschakelen.
Hoe ga je met de pers om? Je moet soms snel reageren. Gelukkig waren er genoeg mensen die wilden mee­helpen, al kwam er veel bij mij te­recht omdat de boeren het druk hadden. Die moesten en moeten naar het land. Je hebt er geen spijt van? 
„Absoluut niet. We hebben uit heel de wereld veel reacties gekre­gen. Dat het heel vreemd is dat vruchtbare grond onder water wordt gezet. Het heeft zelfs in een Chinese krant gestaan.”
Er werd gezegd: bekijk het zakelijk en laat de emoties los.
„ Dat vind ik wel jammer: dat veel mensen denken dat het pure emo­tie is. Natuurlijk zijn er veel verha­len van mensen die de water­snoodramp hebben meegemaakt. Maar we hebben veel zakelijke ar­gumenten aangedragen. Inge­nieur Wil Lases weet heel veel van en over deWesterschelde.
Die heeft veel rapporten geschre­ven. Hij wordt vaak gevraagd op congressen en heeft onlangs zijn mening bij Provinciale Staten naar voren gebracht. Daar was toen de vraag waarom het onder­deel over stromingen niet onder­zocht was. Dat is vaak heel inge­wikkeld voor de leek.”
Teleurgesteld in de politiek?
„ Natuurlijk. Het is een spel. Er hangen zoveel zaken aan elkaar, al­lerlei belangen spelen op de ach­tergrond mee. Moeilijk om dat te doorgronden.” 
Jullie geven nog niet op
„ Nee. Als we in 2006 niet begon­nen waren, had ónze polder al on­der water gestaan. Want dat was eerst de bedoeling. De Eendragt­polder en Hellegatspolder onder water. Dat is niet gebeurd. Later zijn er nog andere bedreigde pol­ders bij het actiecomité gekomen. We vechten ook tegen andere ont­polderingen zoals in het Zwin in het westen.” 
Stel dat de Raad van State jullie be­zwaren van tafel veegt?
„Dat moeten we nog zien. De zaak over de Hedwige is voor de tweede keer zes weken uitgesteld. Er speelt ook nog een zaak van de Vogelbescherming tegen het aan­leggen van strekdammen. Er is nog van alles mogelijk. En mis­schien gaan we naar het Europees Hof. Ook zoiets: vaak wordt er ge­zegd, het moet van Europa. Niet waar! Europa zegt wel dat natuur­herstel moet, maar zegt niet dat je dan maar moet ontpolderen.”
Kortom, jullie gaan door?
„ Nou en of. Alleen al omdat we nog niet zo lang geleden nieuwe protestborden hebben laten zet­ten. Omdat we kenbaar willen ma­ken dat we blijven strijden tegen ontpolderingen.”Je bent er constant mee bezig.
Nu nog. Het zit altijd in je hoofd.” 

Donderdag 9 oktober; Lezen we in Dagblad "De Stem":
In de media wordt bericht dat "Zeeland" zich zorgen maakt over de zoetwatervoorraad, terwijl diezelfde overheid vernietgend te werk gaat en is gegaan door het zoute water toe te laten in vruchtbare poldergebieden.
Zie wat Waterbouwkundig Ingenieur Dhr. W.Lases hierover berichtte al in 2010!!
http://www.ikmaakmezorgen.nl/paginas/IMMZ_artikelen/Klimaatbestendigheid.html   

Adrie Provoost, bedenker van een alternatief plan voor ontpoldering van
de Hedwigepolder,neemt afscheid van het waterschap.

We lazen voor U in het Dagblad "DE Stem geschreven door dhr.Martijn de Koning in het interview met dhr. Adrie Provoost:
Citaat:
"Als er meerdere belan­gen in het spel zijn, móet je water bij de wijn doen.
De groene kant wil geen centimeter opschuiven. Daardoor verandert de Hedwige­polder straks in een bak blubber en zijn er alleen maar verliezers.”

Samenvattend:
De waterschapsman heeft recht van spreken. Hij maakte immers jarenlang deel uit van die ‘groene kant’. Zo was hij onder meer voorzitter van natuurvereniging ’t Duumpje.
Ik heb ook milieubeheer gestudeerd. Ik wilde ook de andere kant kennen, de gevolgen van ons werk kunnen zien.
Provoost kijkt met plezier terug op dik veertig jaar waterschap.
Al blijft die Hedwige een zwarte bladzijde. Hij probeerde ontpoldering nog te voorkomen met een alternatief plan.
Een nieuw buitendijks schorrengebied in de Westerschelde, met alle natuurwaarden die in de Westerschelde voorkomen.
Dat gebied ligt er nu bij Hoofdplaat, bij Nommer EEN.
„Maar de natuurjongens bleven tegen en dreigden met juridische stappen."
Den Haag vonden  dat risico te groot. Dus schoten ze dat plan uiteindelijk toch maar af.”
Zie voor het hele intervieuw:
                                             Meer_dan_eenzijdige_techneut_1.pdf