UIT DE MEDIA, DAGBLAD DE STEM door Romain van Damme .

Ze zijn nog lang niet van ons af!’ De strijd lijkt gestreden.
De Hewdwigepolder gaat straks kopje onder.
Zeg dat niet tegen Magda de Feijter. 
DIEPGANG
Het zijn spannende weken voor de tegenstanders van ontpolde­ren. De Raad van State buigt zich de komende tijd over de aange­reikte bezwaren van onder ande­re Red Onze Polders. Nog altijd gelooft de groep dat de Hedwige­polder te redden is. Weliswaar heeft de politiek bij wijze van spreken de kraan al open gezet, dat wil niet zeg­gen dat alle hoop weggespoeld is.
„O nee”, zegt Magda de Feijter van Red Onze Polders. Aan de boorden van de Westerschelde, waar ze in de Eendragtpolder al veertig jaar woont, heeft Magda de Feijter nog niets van haar strijdbaarheid ingeleverd.  Ze zijn nog lang niet van ons af. O nee!
Je doet het natuurlijk niet alleen. Maar je bent wel het gezicht van Red Onze Polders.
„ Bij een tweede hoorzitting in het Scheldetheater werd er ge­zegd: er moet ook een persoonlijk verhaal verteld worden.
Dat heb ik gedaan. Kennelijk maakte dat indruk. Omroep Zeeland kwam langs en zo rolt dat verder.”
Zijn jullie al die jaren serieus geno­men? Door de politiek bijvoorbeeld.
Dat vind ik wel. Dat er niet altijd goed geluisterd is en wordt, is iets anders. Neem onze vrees voor ver­zilting, dat komt af en toe voorbij. Daar is veel te weinig oog voor.Pas over twintig jaar merk je daar wat van en dan wordt er gezegd: bewijs maar eens dat het door die ontpoldering komt.”
Waar stoor je je het meest aan?
„ Aan de groene professoren die van alles roepen en daar wordt wél naar geluisterd. Want dat is het juiste evangelie. Aan de haven­baronnen van Antwerpen die zeg­gen dat het verdrag van 1839 nage­komen moet worden en daarmee uit. Dat er daardoor polders verlo­ren gaan, maakt hen niets uit.”
En de provinciale politiek?
„Nou ja, wat moet ik daar van zeg­gen? De provincie krijgt uit Den Haag geld voor de verbreding van Tractaatweg, de Sloeweg. Daar moet natuurlijk wel wat tegen­over staan. Dat hebben verschil­lende statenleden ook gezegd.”
Je bent er al jaren mee bezig. Wat doet dat met je?
„ Je begint er aan, maar je moet nog van alles leren. Brieven schrij­ven. Juristen inschakelen.
Hoe ga je met de pers om? Je moet soms snel reageren. Gelukkig waren er genoeg mensen die wilden mee­helpen, al kwam er veel bij mij te­recht omdat de boeren het druk hadden. Die moesten en moeten naar het land. Je hebt er geen spijt van? 
„Absoluut niet. We hebben uit heel de wereld veel reacties gekre­gen. Dat het heel vreemd is dat vruchtbare grond onder water wordt gezet. Het heeft zelfs in een Chinese krant gestaan.”
Er werd gezegd: bekijk het zakelijk en laat de emoties los.
„ Dat vind ik wel jammer: dat veel mensen denken dat het pure emo­tie is. Natuurlijk zijn er veel verha­len van mensen die de water­snoodramp hebben meegemaakt. Maar we hebben veel zakelijke ar­gumenten aangedragen. Inge­nieur Wil Lases weet heel veel van en over deWesterschelde.
Die heeft veel rapporten geschre­ven. Hij wordt vaak gevraagd op congressen en heeft onlangs zijn mening bij Provinciale Staten naar voren gebracht. Daar was toen de vraag waarom het onder­deel over stromingen niet onder­zocht was. Dat is vaak heel inge­wikkeld voor de leek.”
Teleurgesteld in de politiek?
„ Natuurlijk. Het is een spel. Er hangen zoveel zaken aan elkaar, al­lerlei belangen spelen op de ach­tergrond mee. Moeilijk om dat te doorgronden.” 
Jullie geven nog niet op
„ Nee. Als we in 2006 niet begon­nen waren, had ónze polder al on­der water gestaan. Want dat was eerst de bedoeling. De Eendragt­polder en Hellegatspolder onder water. Dat is niet gebeurd. Later zijn er nog andere bedreigde pol­ders bij het actiecomité gekomen. We vechten ook tegen andere ont­polderingen zoals in het Zwin in het westen.” 
Stel dat de Raad van State jullie be­zwaren van tafel veegt?
„Dat moeten we nog zien. De zaak over de Hedwige is voor de tweede keer zes weken uitgesteld. Er speelt ook nog een zaak van de Vogelbescherming tegen het aan­leggen van strekdammen. Er is nog van alles mogelijk. En mis­schien gaan we naar het Europees Hof. Ook zoiets: vaak wordt er ge­zegd, het moet van Europa. Niet waar! Europa zegt wel dat natuur­herstel moet, maar zegt niet dat je dan maar moet ontpolderen.”
Kortom, jullie gaan door?
„ Nou en of. Alleen al omdat we nog niet zo lang geleden nieuwe protestborden hebben laten zet­ten. Omdat we kenbaar willen ma­ken dat we blijven strijden tegen ontpolderingen.”Je bent er constant mee bezig.
Nu nog. Het zit altijd in je hoofd.”