Hierbij een filmopname van de bijeenkomst 30 januari van REDONZEPOLDERS te Westdorpe. 
 
 
 
 
Bijlagen
 
 
 
 

 In het boek “Dit is mijn Hof “van Chris de Stoop wordt de teloorgang beschreven van het duizendjarig cultuurgebied met zijn bewoners in de polders tussen de Nederlandse grens en het Waasland van Beveren, en Doel. Het Syrië van de Lage Landen. Ook hier worden mensen het leven onmogelijk gemaakt en verdreven van hun  geboortegrond . Kapot gemaakt wat generaties lang in duizend jaar is opgebouwd, ja, eeuwenlang.

In het hoofdstuk “De Razzia” in dat boek worden zijn broer en zijn moeder overvallen of ze misdadigers zijn: Helikopters hangen in de lucht, de politie heeft de boerderij omsingeld of ze moordenaars op het spoor zijn en controleurs jagen de beesten in de wei de stuipen op het lijf. In het  huis wordt de hele inboedel zonder enig respect overhoop gehaald. Men graait met vuile handen in het pas gewassen en gestreken linnengoed en respectloos haalt men de papieren van hun overleden vader uit de laden. Veel ervan belandt ook op de nog niet aangeveegde vloer..

Ik lees nu met instemming van de schrijver een kort fragment voor:  onderaan bladzijde 206 :CITAAT!
Ik herinner me dat hij die gemeen grijnzende inspecteur wel drie keer vroeg“ Wie heeft dan de politie op mijn dak gestuurd “. “Mest beter uw eigen stal uit”, zei de controleur dreigend, “Scary Man! Toen riep mijn bejaarde moeder met krakende stem iets wat ik mijn leven lang niet zal vergeten…:”Ge moogt alles onderzoeken, ge moogt boetes geven, maar ge moogt niet iemand zijn eer afpakken!”De inspecteur keek haar perplex aan.

Toen de controleurs vertrokken, begon mijn broer zijn beesten te voederen alsof zijn leven ervan afhing.
Hij zette in de voederstal maïs en meel klaar voor de volgende morgen. Hij inspecteerde de wei,waar de rust was weergekeerd. Hij deed in de schemer de laatste ronde om te zien of alle deuren en hekken vergrendeld waren. Daarna zat hij zich dood te roken op zijn zwarte sofa. Ik zag dat hij helemaal uit zijn doen was.Hij was diep geraakt en gekraakt.

Korte tijd later kwam er weer een controleur. Hij keek de oormerken en registers na en kwam tot de vaststelling dat een zojuist aangekocht rund nog niet was ingeschreven. Mijn broer zei dat hij dat in alle commotie vergeten was en maakte het snel in orde. De controleur stemde er in mee in. Toch kwam er daarna een brief dat mijn broer als sanctie alle zoogkoeienpremies voor het hele jaar verloor. Het ging over duizenden euro’s ,voor één administratief foutje.

“Het is toch zo?” schokschouderde hij tijdens mijn traditionele zondagsbezoek. ”Het is zo,” zei ik. Hij staarde naar buiten en trok aan zijn sigaret.Ik volgde  de rook die omhoog kringelde langs een gele, kleverige vliegenvanger, waaraan insecten hingen te wriemelen en te sterven. Het was alsof hij meer rookte dan ademhaalde. “Zeg nu zelf”, zei hij. Ik zweeg. “Zeg nu zelf, ze willen ons kapot maken”. Ik knikte. Het was d’r op of d’r onder.Hij was het helemaal zat.
Punt. Uit.  Einde citaat. 
Kort daarop stapte ook zijn broer uit het leven.

baeckermat
ZATERDAG 30 JANUARI WAREN WE BIJEEN OM TE LUISTEREN
Naar een boeiende uiteenzetting van Dhr. Koch van het gelijknamige burau-adviesorgaan gevestigd te Goes en Terneuzen

Zijn visie bracht duidelijk aan het licht dat ten gevolge van de klimaatontwikkeling, het stijgen van de zee ( 3 meter) binnen 20 tot 50 jaar zo spoedig mogelijk overal langs de kust de “zeegaten” moeten worden afgesloten, de beschermende duinen en dijken verhoogd.  
Of door een kunstmatig nieuw aan te aangelegde “strandwal” ons land te behoeden voor overstromingen. Dieper in het land gelegen zeehavens zullen hun infrastructuur moeten wijzigen zoals Hamburg, Rotterdam en Antwerpen.
Wie daar nu nog niet aan begonnen is ligt nu al op achterstand.
In dat licht bezien brengt ons de WAANZIN van het ONTPOLDEREN nu nog duidelijker in beeld.
Wat de Wester-Schelde betreft moeten we terug naar vroeger , (dat roepen de natuurfanaten toch ook?) naar de toestand rond 1100 toen de Honte een riviertje was dat uitmondde in het water van de Noordzee, zoals Rijn, Maas en Schelde.

Grote stormen en verhoging van het zeeniveau verwoestte toen de natuurlijke strandwal en in ons land verdwenen grote delen in de golven.
Nog voordat die ondergelopen polders weer terug konden worden hersteld werden door de godsdienstoorlogen grote delen in Zeeuwsch-Vlaanderen opnieuw onder water gezet. Zowel door Spanjaarden als door de Opstandige aanhangers van Willem van Oranje.
Dit Vlaamse gebied werd na de Vrede van Munster in 1648 een “Wingewest “ en alle handel via de Schelde vanuit het vijandige Vlaanderen werd verboden.
Het verdrag omtrent 1839 waarin door Noord-Nederland werd afgesproken dat er vrije doorvaart voor België zou worden verleend wordt nu dus achterhaald door het toenemend overstromingsgevaar.
Het is nog maar kort gelden dat door storm en springtij het water tot enkele centimeters bovenaan de extra verhoogde kademuur stond in Antwerpen. Daarachter stonden grote delen in de stad al onder water.
Wat staat ons te wachten?
In de  riviermondingen van de Elbe bij Hamburg, van de Nieuwe waterweg bij Rotterdam en van de Wester-Schelde bij Vlissingen-Breskens moeten worden voorzien van een “Zeewering”. Wat houdt dat in voor de Wester-Schelde?
Afsluiting tussen Vlissingen en Breskens met doorlaatsluizen, wegverbinding, uitwateringssluizen, containerterminals en daarvoor aan de zeezijde beschermende recreatie-eilanden met schorren en slikken. 
TALLOZE PLANNEN LIGGEN AL KLAAR. NU NOG DE STROPERIGE POLITIEK EN DE UITSCHAKELING VAN ACHTERHAALDE ARGUMENTEN. 
GEEN DWAZE ONTPOLDERING MEER DIE UITSLUITEND VERNIELEN!!

Welke koers kiest minister Schultz?

De komende reactie van minister Schultz naar de Tweede Kamer op de uitkomst van de studie naar Plan Spaargaren kan de richting bepalen naar een klimaatbestendig Nederland.

Als de afname van de minimum rivierafvoeren in de zomer blijft zoals voorspeld, dan is er met het huidige Deltaprogramma rond 2050 geen houden meer aan en bedreigt de algehele verzilting zowel de zoetwatereconomie als de drinkwatervoorziening.

Wil Borm, van de Adviesgroep Borm & Huijgens, benadrukt in dit artikel het belang van zekerheid, waaraan Plan Spaargaren een grote bijdrage kan leveren.

 

Het visionaire Deltaplan, dat voorzag in een zoet Zeeuws merengebied met een overvloed aan zoet water, verdween indertijd deels uit beeld. De Oosterschelde bleef zout met getijden en de Grevelingen werd een zoutwatermeer.

Een zoet Grevelingenmeer is echter op termijn zeer gunstig voor landbouw en industrie en om de algehele verzilting een halt toe te roepen. Mocht er iets mis gaan met het IJsselmeer, dan geeft een zoetwaterbuffer in het zuidwesten garanties voor de zoetwatervoorziening.

Na het lezen van de scherpe analyses van ir. W. Lases over de Zeeuwse verzilting wordt des te meer duidelijk waar het om draait. Wij raden u aan om hierover de vele deskundige artikelen van de afgelopen jaren in Waterforum Discussieforum eens na te lezen. Het zal u de ogen openen.

 

Het zoveelste Deltacongres

Op 5 november was het Nationaal Deltacongres wederom een ‘feel-good’ bijeenkomst. Propaganda en organisatie bleef immers in handen van de samenstellers van het Deltaprogramma zelf. Samenhang ontbrak in de verstrekte folders over ‘Leven in de Nederlandse Delta’, die alle vermelden dat het reageren op de onvoorspelbaarheid het leven in de delta zo boeiend en stoer maakt.

Dat klinkt spannend, maar zekerheid is zoveel beter. Zolang er geen landelijke eenheid in verziltingbeleid is en duurzaamheid te wensen over laat, schiet het Deltaprogramma schromelijk tekort wat betreft waterveiligheid en zoetwatervoorziening.

Schuiven met resterend zoetwater

Zo achten de beleidsmakers de buffer aan zoetwater op het Haringvliet en Hollands Diep wel voldoende, maar merkwaardig genoeg weerhoudt het hen niet om met een Kierbesluit weer zoutwater op het Haringvliet te brengen, waardoor tegendraads inlaatpunten voor zoetwater naar het oosten worden verplaatst.

Verder is men voornemens het Volkerak-Zoommeer (VZM) te verzilten en komen diverse eilanden aan het zoetwaterinfuus via aanvoer door de Roode Vaart. De voorlopige besparing van 25 m3/s aan zoetwater door een zout VZM komt ten goede aan Midden en West Nederland. Een druppel op een gloeiende plaat en weinig zinnig. Temeer daar deze regio zelf planologisch de tering niet naar de nering zet met betrekking tot het zoetwaterverbruik. Door uitbreidingswijken te blijven plannen en realiseren in dit gebied, waar polders rond de kernen nogal eens op - 5m N.A.P. liggen, wordt door onderbemaling zout water aangetrokken en dat vergt op zijn beurt weer meer en meer zoetwater. Daarnaast vraagt de strijd om het veen te beschermen om veel zoetwater. Er wordt hier al lang een achterhoedegevecht geleverd tegen verzilting, terwijl de zoutwaterdruk evident is met de ligging beneden de zeespiegel. Het zou veel logischer zijn om zich er voor te bereiden op echte verzilting of op het onder (zoet)water zetten. Dat zou veel kunnen besparen.

Een einde aan de zoetwaterverspilling

Het meest effectief is echter Plan Spaargaren, dat de aanleg van zeesluizen in de splitsing van de Oude en Nieuwe Maas omvat en zo de Nieuwe Waterweg aan de oostzijde afsluit. Dit maakt een einde aan het grootschalig zoetwaterverlies.

Kennisopbouw door inzicht, onderzoek en betrouwbare gegevens zijn onmisbaar.

Dat pleit voor het huidige onderzoek naar Plan Spaargaren.

Gezien de vele onzekerheden (in metingen, aannames of modellen) kiest Plan Spaargaren voor een robuuste veiligheidsfilosofie en tevens extra baten voor de buitendijkse gebieden en de zoetwatervoorziening.

Deze hoofdkeuze heeft invloed op het hele landelijk watersysteem en is de sleutel tot een klimaatbestendig Nederland. Plan Spaargaren creëert een omvangrijke zoetwaterbuffer. Met zeesluizen worden de bordjes in de delta verhangen en de mogelijkheden en duurzaamheid van het Deltaprogramma aanzienlijk vergroot.

 

Herziening Deltaprogramma

Alleen preventief beleid, in het verlengde van de Zuiderzeewerken en de Deltawerken, is de juiste aanpak. Wat betekent dat voor het huidige Deltaprogramma en de deltabeslissingen? Ook al zijn de bestaande rapporten nog zo zwaarwegend, is er na jaren consensus bereikt en wordt de inspraak vakkundig afgewimpeld, dan nog dient er een streep gehaald te worden door plannen die averechts of overbodig zijn. Uiteraard zal men een deel van de projecten kunnen herzien in een integraal kader en afstemmen op de lange termijn.

In het Projectenboek 2016 van de Unie van Waterschappen staan overigens vele nuttige projecten, die in het kader van het Hoogwaterbeschermingsprogramma zonder meer uitgevoerd kunnen worden. Het werk hoeft dus niet stil te liggen.

Vakmensen aan het roer

Wanneer alle voordelen van zeesluizen bij de diverse belangenorganisaties bekend zijn én onderkend worden kan Plan Spaargaren rekenen op een breed maatschappelijk draagvlak. Welvaart en milieu plukken er de vruchten van.

Ook telt hierbij onze mondiale verantwoordelijkheid. De hoeveelheid verbouwbare grond op aarde is beperkt. Door effectief gebruik ervan kan de toenemende wereldbevolking gevoed worden.

Tekorten aan zoetwater nemen wereldwijd toe. Nederland kan als exportland van zoetwater een belangrijke rol gaan vervullen.

Het wordt hoog tijd dat vakmensen met fundamentele kennis van waterveiligheid en zoetwatervoorziening sturing gaan geven aan het Waterschap Nederland en dat ze op basis van gericht onderzoek en integrale afwegingen komen tot verantwoorde besluiten. Dit vraagt om een effectieve reorganisatie van de leiding, de koers en de werkwijze van het Deltaprogramma.

De koers van minister Schultz

Wij gaan er van uit dat de minister als eerste de voordelen van het Plan Spaargaren gaat omarmen en daarmee het startschot geeft voor een radicale koerswijziging van het Deltaprogramma. Zij heeft daarbij de onvoorwaardelijke en brede steun nodig van de Tweede Kamer. Laten we erop vertrouwen dat de vorig jaar met grote meerderheid aangenomen motie Geurts een positief vervolg krijgt. De Adviesgroep Borm & Huijgens is optimistisch.

 

 De titel  Ja,de Hertogin Verdrinkt

Verwijst naar een nieuwe website die ons een blik gunt op de schoonheid, de vergankelijkheid, de geschiedhier en niet verderenis van een cultureel gebied voordat het verwoest wordt en zinsloos ten onder gaat.

Klik dus regelmatig op onderstaande site en zet die bij je favorieten!!! 

www.standplaats-hedwige.info  .

  

PERSBERICHT
westerscheldemonding

WORLD WATER WORKS: GROOTS WATERBOUWKUNDIG- EN HAVENCONGRES

​Op 23 en 24 maart 2016 vindt in Antwerp Expo het waterbouwkundig congres en vakbeurs ‘World Water Works’ plaats.
Tijdens het tweedaags evenement komen wetenschap, praktijk en trends samen op het gebied van (internationale) waterbouwkundige werken, havensamenwerking en kust- en oeverwerken. De stijgende zeespiegel, de steeds groter wordende schepen, de druk op de toegankelijkheid van havens en vaarwegen, evenals de infrastructurele voorzieningen zijn mondiale problemen, die de gemoederen de komende jaren en decennia flink zullen bezighouden.

Sprekers van formaat
Onder voorzitterschap van professor Han Vrijling (TU Delft) bieden internationale sprekers  een afwisselend tweedaags programma. Welke logistieke problemen zijn te verwachten nu de schepen steeds groter worden?
Frans Koch (Koch Consultancy Group) geeft als antwoord hierop een lezing over een buitengaatse overslaghaven.
PIANC Young Professionals presenteert een visie op de bouw van een offshore terminal en een tweede Noord-Zuidverbinding.
Royal Haskoning DHV vertelt over het Mekong Delta Plan. Zowel Arcadis als mevrouw drs. Karla Peijs  geven een presentatie over  het kanaal Seine – Noord-Europa over enerzijds het ontwerp en de bouw en anderzijds over de economische betekenis. Ook heeft de Europese Commissie haar medewerking toegezegd: 
Catherine Trautmann, Coördinator North-Sea Baltic Core Network Corridor gaat dieper in op de noodzaak van samenwerking  tussen de havens in het Scheldebekken.
Op www.worldwaterworks.nl kan men het volledige programma terugvinden.

World Water Works is niet te missen voor personen die beroepshalve betrokken zijn bij het onderhoud en de aanleg van havens, vaarwegen, droge- en natte infrastructurele voorzieningen, de bescherming van het achterland en de nautische veiligheid. 

Tijdens het waterbouwkundig congres ‘Bouwen in Water’ op 2 oktober 2014 is de basis gelegd voor het huidige World Water Works. Bouwen in Water zoomde in op de toekomstvisie voor de Westerschelde, haar havens en industrieën. Daar kwamen onder meer de gevolgen van de klimaatverandering in relatie tot haveninfrastructuur, kust- en oeverwerken en nautische veiligheid aan bod.
Gezien deze onderwerpen zich niet beperken tot het Scheldebekken, krijgt het congres een passend vervolg, waar dezelfde thema’s vanuit een internationale optiek worden bekeken.
​​

NOOT .
Voor meer informatie over dit persbericht kunt u contact opnemen met Rein van Vliet (eigenaar ESC International)
via +31 (0)6-23045940  of e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it..

onderdewaterspiegel

 

Ingezonden door bezoeker van bovengenoemde film. Jo Everaert

Een film waar veel onder de oppervlakte blijft.
Het is een samenvatting van vele besluiten waarin de de macht van Antwerpen doet denken aan de geschiedenis van "Het vrouwtje van Stavoren" of "Schouwen, Schouwen, het zal U doen berouwen!". 
Waar wel de triomf gestoond wordt bij bestuursders als blijkt dat de Polder toch onder water moet.
Je bespeurt alleen triomf en geen mededogen!! 
Waar onder de oppervlakte blijft "Het bittere leed"van de boerenbevolking en de protestbeweging van een overgroot deel van de Zeeuwse bevolking.
Waar onder water blijft dat net zoals in Syrië eeuwenoude cultuur zinloos wordt vernield.
Waarom? 
Alleen omdat dit overeengekomen is.!! 
Waar onder water blijft dat Antwerpen leden van de natuurbeweging gelden heeft geschonken,  in hun bestuurlijk apparaat zijn opgenomen en op de loonlijst staan.

Het argument dat het onder water zetten van poldergebieden langs de kusten van de Westerschelde  om zo het afkalven van de dieper gemaakte vloed- en ebgeulen die tegelikertijd voedselbronnen kunnen worden voor vogels en vissen noodzakelijk is wegens de verdieping is een te verdedigend standpunt.

Maar wat heeft dat te maken met de Hedwige Polder die achter het Verdronkenland van Saeftinge ligt??
Dat daardoor alleen maar een modderpoel kan worden, tenzij met extra gelden er jaarlijks weer uitgebaggerd moet worden.
Wat heeft dat nu te maken met de verbetering van de waterkwaliteit van de Westerschelde als Het Zwin, gelegen aan de Noordzee op de grens met België, verder ontpolderd wordt?
Omdat beide gebieden nu eenmaal met naam genoemd staan in de overeenkomst ??

Tijdens de nabespreking kwam nog eens naar voren dat over 50 jaar door stijging van de zeespiegel, opwarming van de aarde en het veranderend klimaat ook de Westerschelde terug gebracht zal moeten worden wat het rond het jaar 1200 is geweest.

Een zoetwater afvoerrivier waar het zoute water enigszins zich zal opdringen.
En ANTWERPEN ? Een ondergeschikte rol in het veroer vanaf  de buitengaatse containerterminals, zoals nu ook GENT, TERNEUZEN , en VLISSINGEN functioneren zullen.
De arrogantie van de macht maakt meer kapot dan dat je lief is !!

Kijk eens op onderstaande links om het leed te proeven zoals beschreven in "Mijn Hof" en de bevindingen van de Noordpoolexpeditie in verband met het opwarmen van de aarde en de klimaatveranderingen...            Klik op onderstaande linken.            

http://www.npo.nl/vpro-boeken/18-10-2015/VPWON_1232859

 http://www.gemistvoornmt.nl/a.aspx/494200800/0

 Het zal U een nog beter inzicht geven.

WIJ BERICHTTEN U REEDS OVER DIT BOEK “MIJN HOF”.

Dit is mijn hof.

Schrijver Chris de Stoop, boerenzoon uit de streek, keert terug naar de ouderlijke hoeve die van de ene op de andere dag leeg is komen te staan.Terwijl hij de boerderij bestiert, kijkt hij naar het veranderde landschap om zich heen. 
Een aangrijpend, persoonlijk relaas over het ellendige verdwijnen van de boeren, wat zich nu overal in Europa voordoet, maar nergens zo schrijnend als hier.

Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam, 2015 

Dit is mijn hof (fragment)

Alle vee is nu van de wei en alleen de bulldozer blijft buiten achter in de regen, die gaandeweg overgaat in natte sneeuw.
Binnen is het behaaglijk tussen de dampende koeienlijven. Maar we praten niet zoals vroeger met voldoening na over de hele operatie, we rakelen niet eindeloos op hoe hachelijk het wel was en hoe wild ze waren en hoeveel geluk we hadden dat we de beesten weer in de stal kregen, nee.
Het boeren is bijna afgelopen,’ zegt mijn broer voor de zoveelste keer, met op zijn gezicht een mengsel van schrik en wrok.
‘Ze willen ons weg.’
Nog lang niet,’ zeg ik.
We zwijgen en kijken de stal rond, waarin het verval stilaan merkbaar wordt in de kromme buizen en roestige drinkbakken.
koeien op stalDe koeien zijn al gaan liggen, dicht bij elkaar, met hun zware koppen op elkaars buik. Ze kijken met glanzende ogen naar ons terug. Hun adem is zichtbaar als wolken stoom. 

De jonge vaarzen zitten nog vol onrust. Soms kunnen ze het niet houden van de schurft en schuren ze zich tegen de muren.
Soms krommen ze hun rug en steken ze hun staart omhoog om pletsend te pissen en te schijten. Het spat tot op ons gezicht.

Brave beesten,’ zeg ik verkrampt, om hem te paaien. ‘Een mooi, gesloten en gezond zoogkoeienbedrijf, wat wil een boer nog meer?’ 
Ze hebben de schijterij,’ zegt hij. ‘En de boerderij draait niet meer.’ 

 

Dit boek toont het schrijnend leed dat al vele boeren en bewoners heeft getroffen. Dat staat ONZE BOEREN ook te wachten straks in de Hedwige en wellicht in de polders achter het Zwin.

WAAROM?? WAAROM?? WAAROM?? 
SYRIËRS VERDREVEN VAN HUN GEBOORTEGROND...........door oorlogsgeweld 
ONZE BOEREN WACHT HETZELFDE LOT........door natuurfanatisme.

 

 

 

 

 Bijna 5 miljoen voor onderhoud natuur in Zeeland.

W20151006N subsidienatuur 00 00 13 00

FOTO VAN OMROEP ZEELAND.

Dat boeren gecompenseerd worden is een goede zaak.
Het bemoeien van hoger hand op aanstichten van natuurorganisaties hebben talloze poldergebieden in ons "Landje Apart" veranderd in wildgroei.  En wie gaat dat onderhouden?? Wat heeft dat tot gevolg voor het eeuwenlange evenwicht dat is opgebouwd??  Wildgroei waar juist de boeren last van hebben.
Dat ze op verzoek van de natuurbeweging bloemendijken en akkerranden hebben ingericht, verfraaien zeker het landschap, maar brengen economisch geen winst op, Maar kost immers gemeenschapsgeld. 
Boeren onderhielden gratis ons landschap.
Nu moeten ze betaald worden voor wat de een prachtig vindt en de ander  flauwe kul.

ONS LAND IS VANAF DE VROEGE MIDDELEEUWEN HERSCHAPEN IN EEN PARKLANDSCHAP WAARIN BESCHERMDE NATUURGEBIEDEN ZOALS DE VELUWE, ZANDVERSTUIVINGEN, HET NAARDERMEER, DRENTHE MET DE HEIDE EN DE HUNEBEDDEN DOOR ONS IN DE OORSPRONKELIJKE STAAT WORDEN GEHOUDEN.
MAAR DE NATUUR HELEMAAL ZIJN GANG LATEN GAAN....

DE OOSTVAARDERPLASSEN TONEN DE NEDERLAAG AAN ALS MEN DAT DOET. 
WANT DAN MOET ER TOCH WEER INGEGREPEN WORDEN, DOOR BIJVOEDEREN OF AFSCHIETEN.

 Reactie  van  Jo Everaert.

NEDERLAND IS EEN PARKLANDSCHAP.

Geschreven door Jo Everaert geboren in  1933, gewerkt in het  lager- en voortgezet onderwijs.
Houdt zich nu o.a. bezig met het invullen van artikelen op deze website.
Uiteraard betrokken bij Ontpoldering.

Nederland een parklandschap dus:

Als we ons land moeten vergelijken met andere landen in Europa blijkt dat bijna het hele landschap door de mens is aangelegd en ook weer geherstructureerd.

De laatste ijstijd heeft ons land wat heuvelachtig gemaakt, maar was bedekt met  heide en bossen, moerasgebieden doorsneden met grote en kleine rivieren. Door ingrijpen van de mens is veel hiervan  verloren gegaan aan bebouwing en industrie, landbouw- en veeteelt , rivieren gekanaliseerd, meren drooggemalen en door oorlogshandelingen weer delen aan het water teruggegeven.
Wat overbleef als “natuur”, werd keurig bijgehouden en ingepast in het Parklandschap.

De Groene Beweging ijvert zich nu om gebieden terug naar de natuur te brengen maar miskijkt zich op het onderhoud.
Zij doorbreekt het ontstane evenwicht met alle gevolgen van dien.

Door dieren te beschermen ontstaat  er overvloed of worden andere dieren uitgeroeid. Geldt ook voor planten.

Boeren worden beboet omdat er distels op hun land groeien afkomstig van de verwaarloosde natuurgebieden.
Of...Meeuweneieren werden vroeger op de waddeneilanden door de arme bevolking vroegtijdig geraapt zodat de populatie beperkt werd (geen natuurlijke vijanden daar).     
Natuur vraagt om evenwicht.

delta 2 aug 20151
Laat ik me nu beperken tot Zeeuwsch-Vlaanderen.

Na de protesten tegen ontpoldering in het Theater in Terneuzen, bijna 10 jaar geleden, werd er een commissie benoemd om burgers ideeën te laten geven inzake oplossingen voor het probleem ontpoldering.
Geen enkel idee werd echter gehonoreerd. Dat was gewoon een doekje tegen het bloeden.

Het stond toen vast dat niet alleen de Hedwige onder water moest maar ook een reeks andere polders die grensden aan de Westerschelde.

Argumenten waren  voedsel- en voortplanting voor  vogels en vissen en de veiligheid.
Intussen is gebleken dat die oplossing het probleem niet oplost maar juist erger maakt.
Toch blijft afspraak is afspraak! Zoals onschuldigen nog in de gevangenis zitten omdat er toen eenmaal recht is gesproken.
Hoe krom kan recht zijn!

Na de ijstijd begon het zeewater te stijgen in de laagvlakte tussen Engeland en laten we zeggen Duitsland.
Ik leerde vroeger dat dit een geologisch dalingsveld is. Dus nu ook nog.

De natuur vormde toen een soort strandwal die vanaf Denemarken tot aan de Franse kust het zeewater tegen begon te houden zodat de rivieren op het door het moeras gevormde veen bedekt konden worden met rivierslib. De zogenaamde hafklei ( ook toen weer geleerd)
Ieder weet dat binnen enkele eeuwen  kleine klimaatsveranderingen ontstaan , zodat de zoetwaterafwateringsrivier , de Honte,  rond het jaar 1000 door opstuwend zeewater( veel Noordwesterstormen)  verbinding kreeg met de Schelderivier ter hoogte van Perkpolder.
Het water zoekt altijd de kortste weg en ook richting de evenaar zodat we een Wester- en Oosterschelde kregen.
En ja de mens had intussen delen van het land (schorren) die bij gewone vloed droog bleven gebruikt om schapen te houden en de lagere delen bedijkt om nog meer schapen te kunnen houden en zo ontstonden de polders. In een PARKLANDSCHAP!

Die polders veranderden in landbouw- en veeteelt gebieden en toen die door storm werden overspoeld  , herstelde de mens die met man en macht . Kloosters maakten daar een levenswerk van ook om zich te verrijken.

Maar de lukte niet meer toen de 80-jarige oorlog uitbrak en vriend en vijand de dijken doorstaken en het mooie poldergebied veranderde in een landschap van eilanden met geulen en kreken.
Immers kloosters werden vernield en kloosterlingen verjaagd. Wie moest nog iets herstellen??

Zeeuwsch-Vlaanderen werd afgesloten van haar leefgebied, van haar handel en cultuur.
Het gebied werd  een veiligheidszone tegen de vijand.   Van 1600 tot 1800 twee eeuwen lang.

Alleen van belang om de scheepvaart op Antwerpen stil te leggen en Vlaanderen te isoleren.
Natuurlijk werden later polders door eigenaren uit Holland en Zeeland (Vadertje Cats) opnieuw bedijkt maar oorlogen met Frankrijk brachten opnieuw verwoesting en ellende.

Na elke polder die bedijkt wordt ontstaat ook opnieuw  tegen die dijk aan nieuw land.
Elke delta slibt hoog op.
Had de mens geen dijken aangelegd dan had heel Zeeuwsch-Vlaanderen  nu ook hoog boven NAP gelegen zoals Het Verdronken Land van Saeftinge nu. Dan was de Honte weer dichtgeslibd en…….was er geen industrie en scheepvaart voor Antwerpen meer geweest..

Wat willen die Groene liefhebbers nu??? 
Zich bemoeien bij een ander zolang het niet in hun eigen achtertuin is??.

Wat me daarbij opvalt is dat het merendeel van deze figuren ambtenaren, gezagdragers, vroeg gepensioneerden en anderen zijn die veel tijd hebben. 
Het hardwerkend gedeelte van onze bevolking ergert zich al jaren aan degenen die ten koste van onze maatschappij  leven en zich daar ook nog mee bemoeien. Ieder die hard werkt heeft daar geen tijd voor!!

Hoe kwam een en ander dan tot stand?
Naar mijn bescheiden mening door “Achterkamertjespolitiek”.

Vlaanderen en Nederland wilden overeenstemming met betrekking tot veiligheid, gebruik en natuurbescherming van de Scheldedelta.
Antwerpen zocht uitbreiding en verdieping van de Schelde maar werd  gegijzeld door de natuurbeweging in Vlaanderen.
De natuurbeweging dreigde bij elke  uitbreiding van de haven tot aan de hoogste rechterbank te gaan als er geen natuurcompensatie kwam.
Vanuit Nederland dreigde die natuurbeweging met hetzelfde in verband met de verdere uitdieping.
Polders moesten onder water!!
De Vlaamse en Nederlandse regeringen zwichtten hiervoor!! 
Wederzijdse afspraken werden  binnenkamers ook met de provincie (Gedeputeerden)  geregeld .
Ook andere zaken zoals de HSLijn met het Fyra-fiasco tot gevolg zullen zeker daar in zijn meegenomen?

Zonder enig draagvlak bij de bevolking regelingen door de strot heen duwen, vraagt om moeilijkheden.

Het resultaat:

De Schelde is verdiept , de Antwerpse haven breidt massaal uit, ook daar ten koste van goede landbouwgronden, en worden mensen van hun geboortegrond  verjaagd.
Datzelfde is gebeurd en gaat ook verder gebeuren  in ons “Landje Apart”.  
De H.S.Lijn. is een fiasco geworden met miljoenen schade.
MAAR……

De natuur zelf heeft lak aan de natuurbeweging en zet in de komende 50 jaar  vervuild en verontreinigd slib af bij Perkpolder en in de Hedwige tot die gronden weer net zo hoog liggen als het “Verdronken  Land van Saeftinghe” nu.

 

DE WAANZIN TEN TOP!! 

Op de hoogte blijven